In de loop van de jaren zijn we heel wat mensen tegengekomen die geïnteresseerd waren om na hun wandeling naar Zweden, Noorwegen of Finland te verhuizen. Niet zo gek: er is veel ruimte, er is ongerepte natuur, er zijn veel (beroeps)mogelijkheden en op het platteland zijn huizen relatief betaalbaar.
Toch zetten niet veel mensen daadwerkelijk de stap om te verhuizen. Mees uit Nederland wél. Na het wandelen van de pelgrimsroute St. Olavsleden in 2023 besloot ze een huis in Zweden te kopen en een nieuw leven te beginnen. We spraken met haar over deze beslissing.
Waarom?
Ik heb al jarenlang een fascinatie voor Zweden, of eigenlijk Scandinavië. Het heeft te maken met de natuur, de rust, de ruimte, de stilte, de taal en de architectuur…de charme van de eenvoudige houten huizen. Dit alles heeft me altijd al getrokken. Afgelopen jaar was persoonlijk een zwaar jaar voor me. Ik ben veel kwijtgeraakt en misschien belangrijker nog, mezelf kwijtgeraakt. Ik liep al graag lange afstanden en had toen het idee opgevat om in mijn eentje een lange afstandswandeling te maken. Dat leek me heel rustgevend, even helemaal alleen, op mezelf aangewezen en alleen maar lopen. Toen kwam ik op de St. Olavsleden. Ik heb die bij Nordic Pilgrim geboekt en ben gaan lopen. Ik vind het heerlijk. Ik kwam eindelijk weer tot mezelf in de stilte en de natuur. Ik vond het contact met de hosts van de accomodaties zo inspirerend, dat heeft me aan het denken gezet om ook graag zo’n soort accommodatie te willen runnen. Het contact met de pelgrims en wat zij mee maken, hun persoonlijke verhalen…daar wilde ik wel onderdeel van uitmaken. Aan het einde van de wandeling was ik er heilig van overtuigd dat het nu mijn moment was om naar Zweden te verhuizen. Ik was toch al alles kwijt, was dus ook vrij om te gaan en staan waar ik wilde. En hoe vaak maar je dat nou mee in je leven? Zeker zo op je 40ste? Dus het klopt nu qua timing en zelfontwikkeling en ik besloot gewoon te springen en te gaan!
Hoe?
Ik ben eigenlijk gewoon begonnen met het zoeken va huizen. Ik had mijn huis in Nederland verkocht en wilde van die overwaarde iets in Zweden kopen. Iets kleins en eenvoudigs, zodat ik hypotheekvrij kon leven. Dat leek me zo bevrijdend en rustgevend. Ik wilde graag een stukje grond in het bos zonder zicht op buren, helemaal vrij. Ik ben zuidelijk begonnen met zoeken omdat ik daar vaker geweest was en dacht dat dat qua afstand tot Nederland, hoeveelheid licht, klimaat de makkelijkste overgang zou zijn. Ik ben 3/4 jaar bezig geweest met zoeken, vnl. op Hemnet en Facebook en heb nu een huis gekocht. Ik heb op meerdere huizen geboden en de vierde is het geworden. Gaandeweg gaf de zoektocht me wel steeds nieuwe en belangrijke inzichten die de zoektocht weer bijstuurde. Ik heb nog een uitstapje gemaakt naar de regio Karlstad, maar kwam toch tot de conclusie dat ik niet prettig vond omdat ik het niet in één dag alleen kon rijden. En ik wil altijd lekker blijven wandelen, dus een half jaar sneeuw is misschien toch ook niks voor mij. Ik ben een stuk of 5 keer naar Zweden gereden om vooral veel rond te rijden, te kijken en te voelen waar ik nou echt blij van werd. Zo ontwikkelde het zich van een huisje afgelegen alleen in het bos naar een huisje aan het einde van een asfaltweg in het bos, maar wel met buren op afzienbare afstand. En de weg wordt onderhouden en sneeuwvrij gemaakt door de gemeente. Ook niet onbelangrijk leerde ik. Toch ook wat plaatsen en voorzieningen in de buurt. En vrienden die ik al ken in de buurt. Dit alles maakte het bij dit huis voor mij kloppend. Ik voel me comfortabel en veilig om in mijn eentje deze stap te kunnen maken.
Tips?
⁃ Ga echt meerdere keren kijken, rond rijden, huizen bezoeken en ervaren wat voor jou belangrijk is
⁃ Het biedingsproces is best zenuwslopend! Het is van tevoren slecht in te schatten at de prijsontwikkeling tijdens dit proces gaat zijn. Dus dat maakt het moeilijk te weten op welke huizen je kunt bieden. Maar gewoon meedoen met meerdere biedingen helpt het wel duidelijker te worden en dan leer je de markt beter kennen.
⁃ Afgelegen klinkt leuk, maar je moet toch ook rekening houden met de praktische kant. Eén schoongeveegde weg in de winter is ooo belangrijk en een buurman waar je hulp kan vragen is ook fijn.