Een pelgrimstocht is het doelbewust reizen; van buiten reizen terwijl je van binnen reist. Het is een kans om je opnieuw te verbinden met de aarde, om te luisteren, om je innerlijke zelf onder ogen te zien, om actief te communiceren met een grotere kracht.
Een pelgrimstocht is een toevluchtsoord voor het lawaai en de rommel van de buitenwereld. Het is een unieke dimensie om de wonderen van het leven te waarderen en te genieten van de details ervan. Het is het bedwelmende aroma dat uit tijmvelden opstijgt, of het gedreun van bijen in een zonovergoten bos. Het is herfstvorst die een veelkleurig pad bedekt, en de ruwe nerf van je wandelstok die tegen je handpalm schuurt.
Een pelgrimstocht is tijd die puur aan het heden wordt besteed. Er is geen verleden, geen toekomst, alleen nu. Jouw wereld is jouw adem, een hartslag die weerklinkt in je oren, een zen-achtige plaatsing van elke voetstap op een platgetreden pad.
Een pelgrimstocht is een trampoline voor de geest, een zuivering van de ziel. Het zijn duizend kleine momenten. Het zijn onverwachte daden van vriendelijkheid en vluchtige onthullingen. Het is overgave aan het lot, spontaniteit, absoluut onbekend en kleine pijlen die je de weg wijzen.
Een pelgrimstocht is vaak een eenzame reis. Maar terwijl we dit portaal tussen verleden en heden doorkruisen, brengen we een eerbetoon aan degenen die deze weg al eerder zijn gegaan, terwijl we onze essentie achterlaten voor degenen die lang nadat wij verdwenen zijn, voorbijgaan.
Een pelgrimstocht is licht reizen. Net zoals we de meeste van onze wereldse bezittingen achterlaten, is er onderweg een zachte ontrafeling van angsten, emoties, verlangens en demonen, terwijl we ongewenste psychische bagage aan het universum overgeven.
Een pelgrimstocht is loslaten, ontdekken en werkelijk gevonden worden.
Een pelgrimstocht is de gepersonifieerde vrede, stap voor stap. Als innerlijke rust wordt gevonden, hoe lang kan onze wereld dan zonder blijven?
Elke pelgrimsreis is uniek. Het kan nooit worden herhaald. Toch gaat het door, lang nadat we naar verre kusten zijn teruggekeerd. Ze worden onze passie, onze bestaansreden.
© 2021, oorspronkelijk verschenen in de bloemlezing Pilgrimage Chronicles: Embracing the Quest. Brandon Wilson is een vredespelgrim, auteur/fotograaf, ontdekkingsreiziger en Chevalier van de Soevereine Hospitaalorde van Sint Jan van Jeruzalem. Volg Brandon op Facebook: www.facebook.com/BrandonWilsonauthorexplorer
